Last Goodbye

Hallo allemaal!

Afgelopen dinsdag was de officiële afsluiting van onze werkvakantie! We hebben het werken op biologische boerderijen - heel toepasselijk - afgesloten met het schoonmaken van het apartementencomplex. Niet dat dat een probleem was, want eerlijk gezegd hadden wij en vooral onze ruggen na een maand wel genoeg gezien van de aardbeienvelden.

's Avonds om 20.00 kwam papa aan bij ons aparementje in Los Llanos. Het was geweldig om hem na zo'n lange tijd weer te zien. Hij werd meteen heel hartelijk ontvangen door Jan, met wie we naar de hoogste heuvel in Los Llanos zijn gelopen om naar de zonsondergang te kijken. Jan en ik hadden als verrassing speciaalbier uit Los Llanos en Tijarafe gehaald om papa te verwelkomen. Na zonsondergang zijn we met z'n allen naar Plaza Chica geweest. Het was een hele gezellige avond en papa vond het een fijn welkom!
Het enige wat vreselijk jammer was en waar ik nog steeds boos om word als ik eraan denk, is dat Alex - onze ''gastheer'' - ons oorspronkelijke plan helemaal verpestte: om met papa, Jan, Panda en ons twee op het dak van het apartement naar de zonsondergang te kijken, zodat papa niet meteen na aankomst weer een stuk moest lopen naar de heuvel. Alex was echter weer eens heel onflexibel, zoals we van hem gewend waren, en liet zelfs voor een half uurtje geen klein, zindelijk hondje toe op het dak, ookal was het nog zo'n bijzondere gelegenheid. De volgende dag hadden we dan ook totáál geen moeite met afscheid van hem nemen. Hij is één van de minst ruimdenkende en minst betrokken gastheer ooit. Daarnaast heeft hij naar onze mening een hele slechte manier om met zijn honden om te gaan: ze zitten altijd in een omheinde parkeerplaats, worden nooit uitgelaten en krijgen als eten rijst met een kwart lage kwaliteit brokjes. Hij geeft ze ook nooit aandacht; ze dienen als anti-inbraaksysteem. De afgelopen maand heeft Panda samen met Alex' hondjes opgesloten gezeten op deze parkeerplaats dus je kunt je voorstellen hoe ongelofelijk blij we waren dat we haar eindelijk weer bij ons konden houden. We hebben haar de laatste drie dagen dan ook op elke mogelijke maneir vertroeteld: bij ons slapen, knuffelen, lekker lang wandelen zonder aan de lijn te zitten, op het strand spelen, veel buiten spelen etc. En daarnaast gaan we natuurlijk gemotiveerd door met benchtraining. Vandaag heeft ze er één uur en een kwartier aaneengesloten ingezeten, komende maandag willen we voor het eerst 5 uur gedaan hebben. Het gaat heel goed: ze gaat lekker liggen en piept nooit om eruit te mogen!

(een filmpje van Panda die superblij door de tuin rent. Ze zat nergens achteraan, ze kan heel goed alleen spelen. Slechte kwaliteit helaas dus je moet 'm niet op full-screen kijken.)

Zo makkelijk als het afscheid van Alex was, zo moeilijk was het afscheid van onze apartementgenootjes. Vooral Neus, Francesca, Yifat en Jan ga ik ontzettend missen. Ik had voor iedereen een persoonlijk kaartje geschreven en de meiden een armbandje gegeven, dus het was wel een bevredigend afscheid :)

De komende week hebben we voor het eerste in 3 maanden langer dan één dag vrij, waar we ongelofelijk blij mee zijn! Ons huisje, Casa Picos, hebben we weer gehuurd via Oceaanzicht (http://lapalma-oceaanzicht.nl/). Het is, net als de andere 2 huisjes waar we al hebben verbleven, een prachtig, luxe huisje. Het heeft zelfs een zwembad! Hier hebben we echter helaas nog geen gebruik van kunnen maken vanwege het weer. De omgeving van het huisje is prachtig! Grotendeels tuintjes met druivenranken en mooie bloemenstruiken. Dit is tot nu toe mijn favoriete verblijfplekje op La Palma :)

De komende week zijn we vooral van plan om te wandelen en het meeste uit onze laatste dagen op La Palma te halen.
Gisteren hebben we een wandeling van 8 uur (inclusief pauzes) gemaakt van Pino del Virgen (de oudste den van het eiland, ongeveer 800 jaar oud) naar Refugio la Punta de los Roques gemaakt. Het was een hele mooie, vermoeiende klim door een mystiek, in mist gehuld elfjesbos. Het enige jammere was dat we nauwelijks uitzicht hebben gehad door de dikke bewolking waar de doorheen liepen, maar op de momenten dat we wel uitzicht hadden was het adembenemend! Het doel, de refugio, was een stevig en goed uitgerust houten hutje waar wandelaars gratis kunnen overnachten. Er staan wat houten tafels en banken en bedden zonder matras, maar met dekens en er is een watertapje. Een hele goede optie voor een meerdaagse wandeling!

Vandaag hebben we een rustdagje gehad en zijn we even naar het strand geweest en morgen gaan we poging 2 doen tot de wandeling door de oerwoudbarranco La Zarza! (de wandeling die we met Petra en John hadden willen maken, toen John zijn hand bezeerd had).

Dit zal waarschijnlijk één van mijn laatste blogposts zijn, maar niet getreurd: over 7 dagen zijn we weer in het land ;)

Liefs,

Jane

(hieronder staan nog wat mooie foto's van de wandeling en van het huisje!)

Constructiewerk om de Pino del Virgen: hij is een beetje ziek dus de Lorax probeert hem te redden :) (als je de Lorax van Dr. Seuss niet gezien hebt kan ik die film zeker aanraden)

Papa en Tarzan naast het kerkje van de Pino del Virgen

Slaaptekort inhalen direct na aankomst in het huisje. Hij heeft die dag van 20.00 tot 09.00 geslapen!

Wegwijzer naar ons prachtige huisje Casa Picos

Het zwembad in onze tuin

Onze tuin:  uitzicht op palmbomen en druivenranken. Ik vind het geweldig! :)

Jonge Woudloper op weg naar de Reventón pas.

De laatste piek voor ons doel: Refugio de la Punta de los Roques

Het mystieke woud...

We waren net door de wolken heen en toen zagen we een prachtige zonsondergang.

Wauw...